استفاده از ارز فیات در دنیای مدرن

CoinMetro چیست؟آشنایی با صرافی های ارز دیحیتال

یک راهنمای معاملاتی ارز رمزنگاری شده باید بررسی همه صرافی های رمزنگاری برتر خارج از کشور را ارائه دهد تا بتوانید بهترین صرافی ارز رمزنگاری شده را برای خود پیدا کنید. این بررسی CoinMetro شامل چهار قسمت است: اطلاعات عمومی ، هزینه ها ، روش های سپرده گذاری و امنیت.

اطلاعات کلی

CoinMetro یک صرافی ارز های مبادله ای است که در استونی مستقر است.

CoinMetro دارای یک طراحی واقعا مدرن در وب سایت آنها است. بسیاری از موارد گرافیکی تمیز و شیک که واقعاً چشم ما را مجذوب خود می کند. آنها همچنین دارای عملکرد پشتیبانی قوی با دسترسی ۲۴ ساعته و ۷ ساعت و متوسط ​​انتظار مشتری کمتر از ۵ دقیقه هستند.

سرمایه گذاران ایالات متحده

طبق اطلاعاتی که مستقیماً از صرافی دریافت کرده ایم ، سرمایه گذاران آمریکایی در واقع مجاز به تجارت در اینجا هستند. آنها می توانند دلار واریز و برداشت کنند و با ۱۴ جفت دلار معامله کنند.

نمای معاملات CoinMetro

هر سکوی تجاری دارای یک نمای تجاری است. نمای تجارت بخشی از وب سایت صرافی است که می توانید نمودار قیمت یک ارز رمزنگاری شده خاص و قیمت فعلی آن را ببینید. به طور معمول جعبه های خرید و فروش نیز وجود دارد که در آن می توانید با توجه به رمزنگاری مربوطه سفارش دهید و در اکثر سیستم عامل ها ، همچنین می توانید تاریخچه سفارش (به عنوان مثال معاملات قبلی مربوط به رمزنگاری مربوطه) را مشاهده کنید. همه موارد در نمای مشابه روی دسک تاپ شماست. البته آنچه در حال حاضر توصیف کردیم نیز تغییراتی دارد.

این شما هستید – و فقط شما – که تصمیم می گیرید نمای تجاری CoinMetro برای شما مناسب است یا خیر. سرانجام ، معمولاً روشهای مختلفی وجود دارد که در آنها می توانید تنظیمات را برای متناسب کردن نمای تجارت پس از تنظیمات خود تغییر دهید.

معاملات اهرمی

از ۱۳ ژوئن ۲۰۱۹ ، CoinMetro همچنین معاملات اهرمی را به کاربران خود ارائه می دهد. احتیاط ممکن است برای شخصی که قصد تجارت اهرمی را دارد ، مفید باشد. معاملات اهرمی می تواند به بازدهی عظیم منجر شود – اما برعکس – به ضررهای گسترده نیز منجر شود.

CoinMetro در حال حاضر حداکثر اهرم ۵: ۱ را ارائه می دهد. این بدان معناست که اگر ۱۰۰ دلار داشته باشید ، می توانید سود و زیان را چند برابر کنید مثل اینکه با ۵۰۰ دلار معامله کنید. معاملات حاشیه ای به وثیقه نیاز دارد. معامله گران می توانند از BTC ، ETH ، EUR و / یا USD به عنوان وثیقه برای باز کردن موقعیت های اهرمی استفاده کنند.

به عنوان مثال ، بگذارید بگوییم که شما ۱۰،۰۰۰ دلار در حساب معاملاتی خود دارید و ۱۰۰ دلار در BTC طولانی مدت شرط می بندید (یعنی افزایش ارزش). این کار را با اهرم ۱۰۰ برابر انجام می دهید. اگر ارزش BTC در این صورت با ۱۰٪ افزایش یابد ، اگر فقط ۱۰۰ دلار شرط بندی می کردید ، اگر فقط Bitcoin را نگه داشتید ، ۱۰ دلار درآمد کسب می کردید. اکنون ، وقتی ۱۰۰ دلار با ۱۰۰ برابر اهرم شرط می بندید ، در عوض ۱۰۰۰ دلار اضافی (۹۹۰ دلار بیشتر از معامله خود را استفاده نکرده اید) درآمد کسب کرده اید. از طرف دیگر ، اگر ارزش BTC با ۱۰٪ کاهش یابد ، شما ۱۰۰۰ دلار (۹۹۰ دلار بیشتر از آنچه معامله خود را استفاده نکرده اید) ضرر کرده اید. بنابراین ، همانطور که ممکن است تصور کنید ، پتانسیل یک صعود بزرگ اما همچنین یک نزول بزرگ وجود دارد …

Fiat Gateways: جفت های معاملاتی

CoinMetro برای دستیابی به انتقال سریع و آسان فیات ، همه ارزهای اصلی فیات تحت پوشش را ارائه می دهد. شما می توانید USD ، EUR و GBP را واریز و برداشت کنید و در بسیاری از جفت های معاملاتی ارز فیات معامله کنید.

جفت های معاملاتی EUR: BAT ، BTC ، BCH ، LINK ، XCM ، ENJ ، ETH ، KDA ، LTC ، XLM ، OCEAN ، OMG ، PRQ ، QNT ، XRP ، XTZ ، FLUX ، HTR و USDC.

جفت های معاملاتی USD: BTC ، BCH ، LINK ، XCM ، DNA ، ETH ، KDA ، LTC ، OCEAN ، QNT ، XRP ، FLUX و VXV.

جفت های معاملاتی GBP: BTC ، ETH و XRP.

هزینه های CoinMetro

هزینه های معاملاتی CoinMetro

هزینه های تجارت به طور طبیعی بسیار مهم هستند. هر زمان که سفارش می دهید ، صرافی از شما هزینه تجارت می گیرد. هزینه معاملات به طور استفاده از ارز فیات در دنیای مدرن معمول درصدی از ارزش سفارش تجاری است. در این مبادله ، آنها بین گیرندگان و سازندگان تقسیم می شوند. Takers کسی است که یک سفارش موجود را از کتاب سفارش می گیرد. ما می توانیم با یک مثال کوتاه نشان دهیم:

Ingvar در سیستم عامل سفارش خرید ۱ BTC به قیمت ۱۰،۰۰۰ دلار را دارد. جف یک سفارش متناظر دارد اما می خواهد ۱ BTC را به قیمت ۱۱۰۰۰ دلار بفروشد. اگر بیل حاضر شود و ۱ BTC را به ۱۰،۰۰۰ دلار به Ingvar بفروشد ، سفارش Ingvar را از دفتر سفارش می گیرد. بیل در اینجا یک گیرنده است و هزینه دریافت کننده از شما کسر می شود. از طرف دیگر اگر بیل پیشنهاد فروش ۱ BTC را به ۱۰ هزار و ۵۰۰ دلار می داد ، می توانست سفارشی را در دفتر سفارش قرار دهد که با سفارش موجود مطابقت نداشته باشد. بنابراین او سازنده نقدینگی بود. اگر کسی قبول می کرد که ۱ BTC را از Bill به مبلغ ۱۰،۵۰۰ دلار خریداری کند ، در این صورت هزینه سازنده (معمولاً کمی پایین تر از هزینه دریافت کننده) از بیل گرفته می شود و هزینه خرید کننده از خریدار مربوطه گرفته می شود.

CoinMetro از مصرف کنندگان ۰٫۱۰٪ هزینه می گیرد. این هزینه های گیرنده زیر میانگین صنعت است که می توان گفت حدود ۰٫۲۵٪ است. با این حال ، ظرافت دیگری نیز برای هزینه های CoinMetro وجود دارد ، یعنی اینکه سازندگان اصلاً مجبور نیستند هزینه معاملات (۰٫۰۰٪) پرداخت کنند. این واقعاً رقابتی است.

هزینه های برداشت CoinMetro

این صرافی دارای درصد برداشت مبتنی بر هزینه است ، به این معنی که آنها هنگام برداشت شما درصدی از مبلغ برداشت شده را از شما دریافت می کنند. درصد شارژ آنها ۰٫۱۵٪ است.

داشتن یک مدل هزینه برداشت بر اساس یک درصد غیر عادی است ، اما چیزی غیرقابل شنیده نیست. اکثر صرافی ها صرف نظر از اندازه مبلغ برداشت شده ، فقط هزینه برداشت ثابت دارند.

با مدل کارمزدی که این صرافی دارد ، وقتی مقادیر کمی را برداشت می کنید ، برای شما مفید است. اگر ۰٫۰۱ BTC را پس بگیرید ، هزینه برداشت ۰٫۰۰۰۰۱۵ BTC (بسیار کم و بسیار مناسب مصرف کننده) می شود. با این حال ، اگر ۱۰ BTC برداشت کنید ، هزینه برداشت ۰٫۰۱۵ BTC (بسیار زیاد) می شود. شما باید خودتان را در نظر بگیرید که آیا این هزینه برداشت مناسب تجارت خودتان است یا خیر.

روش های سپرده گذاری

CoinMetro به شما امکان می دهد دارایی ها را به روش های مختلف از طریق انتقال سیم ، کارت نقدی ، انتقال SEPA ، پرداخت سریع تر انگلیس ، ACH فوری و البته فقط با واریز دارایی های رمز ارز موجود به صرافی واریز کنید. با توجه به اینکه سپرده های ارزی فیات در این بستر معاملاتی امکان پذیر است ، CoinMetro به عنوان “مبادله سطح ورود” واجد شرایط است استفاده از ارز فیات در دنیای مدرن ، این امکان را برای سرمایه گذاران جدید ارزهای رمزپایه فراهم می کند تا اولین قدم های خود را به دنیای ارزهای رمزپایه در اینجا بردارند.

واریز یورو

شما می توانید یورو را با پرداخت های فوری SEPA واریز و برداشت کنید. برای هر معامله ۱ یورو پرداخت خواهید کرد. پرداخت های SWIFT روش آسان دیگری برای واریز یورو است. گزینه دیگر استفاده از کارت اعتباری با ارزش یورو با هزینه ۲٫۹۹٪ است.

سپرده دلار

با پرداخت ACH می توانید دلار آمریکا واریز کنید. علاوه بر این ، انتقال وجه داخلی داخلی همان روز از طریق شرکای بانکی CoinMetro در ایالات متحده امکان پذیر است. شما می توانید از طریق کارت های اعتباری آمریکا سپرده گذاری کنید. این مبلغ به عنوان یورو یا GBP با هزینه ۴٫۹۹٪ به حساب CoinMetro شما می رسد.

واریز GBP

انگلستان و GBP نیز در CoinMetro تحت پوشش هستند. CoinMetro پرداخت سریع تر انگلستان را ارائه می دهد که تقریباً فوری است. این انتقال سریع نیز برای هر مبلغ ۱ پوند هزینه دارد. گزینه دیگر استفاده از کارت اعتباری GBP با هزینه ثابت ۴٫۹۹٪ است.

سپرده رمزنگاری

می توانید در BAT ، BTC ، BCH ، LINK ، XCM ، ENJ ، ETH ، KDA ، LTC ، XLM ، OCEAN ، OMG ، PRQ ، PRQB ، QNT ، XRP ، XTZ ، FLUX ، HTR و USDC سپرده گذاری کنید.

CoinMetro Security

چند نکته که باید هنگام تعیین امنیت صرافی مورد توجه قرار گیرد این است که آیا این تبادل دارای حفاظت از captcha در دسترسی ، ۲FA برای مهمترین عملیات و تأییدهای ایمیل است. CoinMetro همه این موارد را دارد. ۲FA همچنین مبتنی بر TOTP است که مسلماً از ۲FA های مبتنی بر پیام کوتاه ایمن تر است.

رمز ارز چیست و چگونه می‌توان از آن کسب درآمد کرد؟

رمز ارز‌ها از پروتکل های رمزگرافیکی و یا کد‌های فوق‌العاده پیچیده برای رمز‌گذاری دیتاهای حساس و انتقال آن‌ها استفاده می‌کنند تا معاملات امنی را فراهم کنند . توسعه‌دهندگان رمز‌ ارزها این پروتکل‌‌ها را بر پایه اصول پیچیده ریاضیات و مهندسی کامپیوتر بنا کرده‌اند که آن‌ها را غیرقابل نفوذ می‌کند . این پروتکل‌ها همچنین هویت افراد استفاده کننده از رمز‌ ارز‌ها را مخفی نگه می‌دارد و ردیابی و پیدا کردن آن‌ها را برای هر کسی و هر دولتی دشوار می‌کند . رمز ارزها همچنین برای کنترل شدن غیر متمرکز خود شناخته می‌شوند . این به آن معناست که تمام فعالیت‌ها و ارزش‌های این بازار توسط همان کد‌های پیچیده کنترل و ارزیابی می‌شوند و بانک‌ها و یا مقامات دولت ها کنترلی روی آن‌ها ندارند . ارزهای دیجیتال امکان معامله شدن توسط ارزهای واقعی را نیز دارا می‌باشند و شما می‌توانید در بعضی از مارکت های خاص و صرافی های شناخته شده، مانند بایننس (Binance) ، ارز‌های دیجیتال خود را با دلار، پوند، یورو، و غیره جایگزین کنید . خطر اصلی در همین مرحله اتفاق می‌افتد جایی که هکر‌ها و بدافزار‌ها امکان بلوکه کردن پول شما را در حین این انتقال دارا هستند .

بلاک چین

به بلاک چین (blockchain) می‌توان به عنوان یک دفتر حسابداری نگاه کرد که تمام فعالیت‌ها، نقل و انتقالات، مالکیت ها و ارزش‌گذاری‌های واحدهای پولی دیجیتال را درون خود ثبت و ضبط می‌کند . بلاکچین تعداد محدودی از انتقالات را درون خود دارد که با گذر زمان این مقدار افزایش پیدا می‌کند . بلاک چین کاربردهای بسیار زیاد فراتر از رمز ارز دارد . اما معمولاً فناوری بلاک چین به واسطه بیت کوین شناخته می‌شود و از همان ابتدا بیت کوین توانست افراد زیادی را به خود جلب کند . زیرا هم یک نوآوری انقلابی محسوب می‌شد و هم برای عموم آزاد بود . درواقع، یک شبکه غیرمتمرکز و مستقل که در آن کاربران عادی مسئولیت ضمانت و تایید تراکنش‌ها را بر عهده داشتند . با این حال بلاک چین برای بیتکوین مانند اینترنت است برای ایمیل . یک سیستم الکترونیکی بزرگ که روی آن می‌توان اپلیکیشن ساخت و ارز فقط یکی از آن‌هاست . درواقع بلاک چین بستری است که باقابلیت‌های خاصی که ارائه می‌کند، پتانسیل لازم برای ارائه پاره‌ای خدمات و فناوری‌ها را برای متخصصان فراهم می‌کند . رمز ارز ازجمله اتریوم یکی از این کارکردهاست . ارزهای دیجیتال مانند اتریوم و بیت کوین بااینکه نرم‌افزار مبتنی بر بلاک چین هستند اما تفاوت‌هایی ازلحاظ کاربرد و توانایی با یکدیگر دارند .

رمز ارز چیست؟

رمز ارز ها ۷ خصیصه کلیدی دارند :

۱ – دیجیتالی بودن : رمز ارز ها فقط به صورت دیجیتالی و بر روی کامپیوترها وجود دارند . هیچ سکه یا اسکناسی در کار نیست . هیچ پولی به عنوان پشتوانه در بانک‌های مختلف مثل بانک برای رمز ارز ها وجود ندارد !

۲ – غیر متمرکز : رمز ارز ها سرور مرکزی ندارند . آن‌ها معمولاً در میان شبکه‌ای از هزاران کامپیوتر توزیع شده‌اند . شبکه‌هایی که سرور مرکزی نداشته باشند، شبکه‌های غیر متمرکز نامیده می‌شوند .

۳ – همتا به همتا : رمز ارز ها به صورت آنلاین از یک شخص به شخص دیگر منتقل می‌شوند . کاربران رمز ارز از طریق بانک، پی‌پال (PayPal) یا فیسبوک با هم در ارتباط نیستند . آن‌ها بدون واسطه با یکدیگر داد و ستد دارند . در دنیای پول فیات، بانک‌ها، پی‌پال و فیسبوک به عنوان اشخاص ثالث معتمد شناخته می‌شوند . اما در دنیای رمز ارز ها هیچ شخص ثالث معتمدی وجود ندارد !

۴ – نام مستعار : این مورد یعنی برای استفاده از رمز ارز ها یا به تملک درآوردن آن‌ها لازم نیست حتما اطلاعات شخصی خود را ارائه کنید . شما می‌توانید با یک نام مستعار و به صورت ناشناس به معامله رمز ارزها بپردازید .

۵ – بدون نیاز به اعتماد : عدم وجود اشخاص ثالث معتمد به معنای این است که برای استفاده از سیستم لازم نیست لزوماً به شخص یا سازمان دیگری برای نظارت و کنترل دارایی خود اعتماد کنید . کاربران در همه حال کنترل کامل پول و اطلاعات خود را در اختیار دارند .

۶ – رمزنگاری ‌ شده : هر کاربر کد ویژه‌ای دارد که از دسترسی سایر کاربران به اطلاعات او جلوگیری می‌کند . به این عمل رمزنگاری گفته می‌شود و هک کردن آن تقریباً غیرممکن است . این‌جاست که بخش Crypto از اصطلاح Cryptocurrency وارد بازی می‌شود . Crypto به معنای رمزنگاری شده و مخفی شده است . وقتی اطلاعات از طریق رمزنگاری مخفی می‌شود، اصطلاحاً می‌گویند اطلاعات رمزنگاری شده است .

• ۷ – جهانی : هر کشور ارز مخصوص به خودش دارد که به آن ارز فیات می‌گویند . انتقال ارزهای فیات در سطح جهانی کار دشواری است . رمز ارز ها را به راحتی می‌توان به سراسر جهان ارسال کرد . ارزهای رمزنگاری ‌ شده به ارزهای بدون مرز موسوم‌اند !

تاریخچه رمز ارزها

ارز ‎ های دیجیتال مدت‌ها قبل از اینکه اولین ارز مجازی به وجود بیاید، به عنوان یک ساختار تئوریک وجود داشت تا بتواند جایگزینی برای مدل‌ فعلی مبادلات و پول‌های رایج بشود . در اوایل دهه ۸۰ میلادی یک رمزنگار آمریکایی با نام David Chaum الگوریتمی را با نام “blinding” طراحی کرد که در رمز‌گذاری مدرن وب امروزی نیز به عنوان هسته مرکزی به کار گرفته می‌شود . این الگوریتم فضایی امن و غیرقابل ردگیری برای انتقال پول بین دو طرف معامله را فراهم می‌کرد و یک پول الکترونیکی با نام blinded money برای انتقالات استفاده می‌شد . در اواخر دهه ۸۰ Chaum به هلند نقل مکان کرد و سعی در تجاری سازی blinded money داشت و شرکتی با نام DigiCash را در آنجا تاسیس نمود و واحدهای پولی را بر پایه الگوریتم طراحی شده خودش به کار می‌گرفت .

برخلاف بیت کوین و اکثر ارز‌های دیجیتال امروزی، blinding money و این کمپانی کنترل غیر متمرکز نداشتند و درست مثل بانک‌ها عمل می‌کردند . شاید این یکی از دلایلی بود که در استفاده از ارز فیات در دنیای مدرن حال حاضر چیزی از این موضوع و این کمپانی نمی‌شنویم . بعد از فشار‌های بانک مرکزی هلند برای محدود کردن معامله DigiCash تنها با بانک‌های رسمی و همکاری ناموفق با مایکروسافت برای پرداخت‌های درون ویندوز با استفاده از این پول الکترونیکی، DigiCash کم کم در اواخر دهه نود میلادی رو به ورشکستگی و فراموشی حرکت کرد . در همان زمان یکی از دستیاران Chaum با نام Nick Szabo پولی با نام Bit Gold را اختراع کرد که از سیستم بلاک چین استفاده می‌کرد و پایه و پدر رمز‌ ارزهای امروزی بود، ولی درست مثل DigiCash هیچگاه معروف نشد و به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفت .

بعد از DigiCash مطالعات در زمینه این نوع از پول گسترش یافت و یکی از مهم‌ترین و قابل توجه ترین پول های اینترنتی رایج آن زمان که در آمریکا استفاده می‌شد، e-gold نام داشت . e-gold توسط یک شرکت تکنولوژی واقع در فلوریدا با نام مشابه ساخته شده بود و خدماتی برای خریداران طلای الکترونیکی ارائه می‌داد . کاربران می‌توانستند این پول را خرید و فروش کنند و در ازای آن طلای واقعی و یا دلار دریافت کنند . gold در دوران اوج خودش در سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ میلیون‌ها اکانت فعال داشت و همین موضوع باعث شد که هکرها یک مکان فوق‌ العاده برای به دست‌ آوردن و دزدیدن پول را پیدا کنند . از بین رفتن میلیون ها سرمایه و مشکلات قانونی که هر ثانیه بر سر این کمپانی سرا زیر می‌شد در نهایت باعث شد که فشار بیش از حد وارد بر e-gold کار خودش را بکند و این پول مجازی نهایتا در سال ۲۰۰۹ به طور کامل بسته شد .

بیت کوین به عنوان اولین ارز استفاده از ارز فیات در دنیای مدرن دیجیتال مدرن شناخته می‌شود که دارای کنترل غیرمتمرکز بود و برای تبادلات مالی مورد استفاده قرار می‌گرفت . بیت کوین برای اولین بار در یک مقاله نوشته شده توسط Satoshi Nakamoto به دنیا وارد شد . در اوایل سال ۲۰۰۹ Nakamoto بیت کوین را وارد بازار کرد و گروهی از افراد مشتاق و توسعه‌دهندگان شروع به تبادل و استخراج بیت‌ کوین کردند . در اواخر سال ۲۰۱۰ میلادی تعداد دیگری از رمز‌ ارزها مانند Litecoin نیز وارد کار شده بودند . در اواخر سال ۲۰۱۲ وردپرس اولین کمپانی بزرگی بود که پرداخت هزینه‌ها با بیتکوین را به رسمیت شناخت و از آن بهره برد . در ادمه کمپانی‌های دیگر مثل مایکروسافت، Expedia و … بیت کوین را وارد معاملات خود کردند و هم اکنون صد‌ها کمپانی بزرگ و کوچک از مهم‌ترین و معتبر ترین رمز ارز دنیا برای پرداخت‌های خود استفاده می‌کنند . بعد از ظهور بیت کوین تعداد زیادی ارز‌های دیجیتال دیگر وارد بازار جهانی شدند .

سودآوری رمز ارزها

این موضوع را باید در نظر داشت که بسیاری از افراد از طریق رمز ارز وعده ثروت یک شبه می‌دهند . باید مراقب باشید که گول افرادی سودجو را نخورید . درست است سرمایه‌گذاری در رمز ارز ممکن است درآمدی بیشتر از بورس اوراق بهادر یا صندوق سرمایه گذاری داشته باشد . شما ممکن است با ۱۰۰۰ دلار سرمایه‌گذاری در بیت کوین، اتریوم و … در یک سال بیش از ۳۰۰ درصد سود کسب کرده باشید . با این حال باید اذعان داشت که وقتی صحبت از ارزهای رمزنگاری شده می‌شود شک و تردید زیادی وجود دارد که بازدهی آن فقط برای یک سال است و چشم‌اندازی از آینده آن وجود ندارد . اما شواهد تاکنون نشان داده استفاده از ارز فیات در دنیای مدرن است که ارزهای رمزنگاری شده واقعی هستند و به طور فزاینده‌ای تولید می‌شوند تا بمانند .

بنابراین توصیه می‌شود اگر در مرحله حدس و گمان به سر می‌برید سرمایه‌گذاری کوچک در این مقوله کنید چون می‌توانید درآمد زیادی کسب کنید . اگر بتوانید با صرف اندک پول از این طریق درآمد زیادی را کسب کنید برنده هستید و اگر سرمایه خود را ازدست دادید شکست سنگینی نخورده‌اید . اگر با منابع معتبر در زمینه آموزش کسب درآمد از طریق رمز ارز آشنایی داشته باشید همگی متفق القول هستند که سرمایه‌گذاری در رمز ارز ثروتی یک شبه نیست و مستلزم زمان و هزینه برای کسب مهارت و تجارت در آن است

فیات چیست

بیشتر ارزهای مهم دنیا، مانند دلار امریکا، پول فیات هستند… اما پول فیات این گونه تعریف نشده که ما به ازای آن مقدار معینی کالای ارزشمند و یا فات گرانبها دریافت شود.

پول فیات چیست و چه تفاوتی با ارز رمزنگاری شده دارد؟

پول فیات ارز دولتی یک کشور است که پشتوانه ی فیزیکی مانند طلا و نقره ندارد، بلکه پشتوانه ی آن دولتی است که آن را صادر کرده است. ارزش پول فیات از ارتباط میان عرضه و تقاضا و ثبات دولت حاصل شده و به ارزش کالای فیزیکی، مانند ارزش پول، وابسته نیست. بیشتر ارزهای کاغذی مدرن مانند دلار امریکا، یورو و دیگر ارزهای مهم همگی پول فیات هستند.

فیات ریشه در زبان لاتین دارد و به معنی حکم باید بشود و یا بگذار که بشود است.

پول فیات

پول فیات چگونه کار میکند؟

پول فیات ارزشمند است فقط بدلیل این که دولت ارزشش را حفظ میکند و به واسطه این که دو طرف در یک تراکنش ارزش آن را می پذیرند.

در طول تاریخ، دولت ها سکه های خود را از کالاهای فیزیکی ارزشمند مانند طلا و نقره میساختند و یا پول کاغذی چاپ میکردند که در ازای آن سکه های طلا و نقره قابل دریافت بود. اما پول فیات این گونه تعریف نشده که ما به ازای آن مقدار معینی کالای ارزشمند و یا فلزات گرانبها دریافت شود.

بیشتر ارزهای مهم دنیا، مانند دلار امریکا، پول فیات هستند.

پول فیات چگونه بوجود آمد؟

از آنجا که پول فیات با ذخایر فیزیکی مانند ذخایر ملی طلا یا نقره ارتباطی ندارد، باعث می شود ارزش خود را به دلیل تورم از دست بدهد و یا حتی در صورت افزایش تورم، کاملا بی ارزش شود. اگر مردم اعتماد خود نسبت به پول ملی را از دست بدهند، پول ارزش خود را از دست خواهد داد. البته که این با پولی که طلا پشتوانه ی آن است، متفاوت است؛ برای مثال، طلا به دلیل استفاده شدن در جواهرات و تزئینات و همچنین تولید دستگاه های الکترونیکی، رایانه و وسایل نقلیه هوافضا دارای ارزش ذاتی است.

در گذشته در تاریخ امریکا، ارز این کشور پشتوانه ی طلا داشت (و حتی گاهی نقره). دولت فدرال با تصویب قانون بانکداری اضطراری سال ۱۹۳۳، اجازه نامه ی شهروندان در مبادله ارز با طلای دولت را لغو کرد، هنگامی که امریکا اجازه ی دادن طلا به کشورهای خارجی در ازای گرفتن دلار امریکا را لغو کرد، پشتوانه این ارز به طور کامل در سال ۱۹۷۱ حذف شد. از آن زمان تا به حال دلار امریکا، همانگونه که رویش هم چاپ شده، تنها پشتوانه ی ایمان و اعتبار دولت امریکا را دارد و به عنوان ارز رایج برای کلیه بدهی ها، دولتی و خصوصی چاپ میشود. از این رو، دلار آمریکا قانونا فقط ابزار رفع بدهی محسوب می شود و هیچ گونه ارزش اعتباری مرتبط با طلا، نقره و غیره ندارد.

مزایا و معایب پول فیات

پول فیات ارز خوبی محسوب می شود در صورتی که بتواند نقشهایی را که اقتصاد یک کشور در واحد پولی خود به آن نیاز دارد، اجرا کند: این ارز همچنین، فواید خوبی برای دولت ها از طریق ایجاد ارزش حبابی فراهم می کند.

پول فیات در قرن بیستم تا حدودی معروف شد زیرا دولت ها و بانک های مرکزی به دنبال قطع ارتباط اقتصاد خود از فراز و نشیب های چرخه تجارت بودند. از آنجایی که پول فیات منبع ثابتی مانند طلا ندارد، دولت ها میتوانند کنترل بیشتری روی آن داشته باشند و اینگونه میتوانند متغیرهای اقتصادی مانند عرضه ی اعتبار، نقدینگی، نرخ بهره و سرعت پول را مدیریت کنند. به عنوان مثال، فدرال رزرو آمریکا وظیفه ی پایین نگه داشتن بیکاری و تورم را با این ابزار دارد.

با این حال، بحران وام و به دنبال آن سقوط مالی سال ۲۰۰۷ ، این باور را ایجاد کرد که بانک های مرکزی می توانند با تنظیم عرضه ی پول، مانع از سقوط و رکودهای جدی شوند. به طور مثال یک ارز مرتبط با طلا ثبات بیشتری دارد زیرا منبع طلا محدود است. اما به دلیل عرضه ی نامحدود پول فیات، امکان ایجاد حباب در این ارز وجود دارد.

دولت آفریقایی زیمبابوه نمونه ای از بدترین حالت تورم در دهه ی اول سال ۲۰۰۰ را ارائه داد. در پاسخ به مشکلات جدی اقتصادی، بانک مرکزی کشور شروع به چاپ پول با سرعتی عجیب کرد. این چاپ زیاد منجر به تورم اقتصادی شدیدی شد که در سال ۲۰۰۸ بین ۲۳۰ تا ۵۰۰ میلیارد درصد بود. قیمت ها به طرز چشمگیری افزایش پیدا کرد و خریداران مجبور شدند برای خرید مایحتاج ساده، با سبدها و ساک های پر پول به فروشگاه بروند. هنگامی که تورم در بالاترین مقدار بود، ارزش یک تریلیون دلار زیمبابوه تنها ۴۰ سنت به دلار آمریكا بود.

پول فیات چه تفاوتی با ارز رمزنگاری شده دارد؟

فیات به معنای بگذار انجام شود است. ارز رمزنگاری شده به یک ابزار غیرمتمرکز و دیجیتال مبادله ای که توسط رمزنگاری اداره می شود. دلالت دارد. هردوی اینها ارز هستند اما چندین تفاوت با یکدیگر دارند:

پول فیات همان پول رایج است که دولت از آن حمایت میکند. این ارز میتواند مانند دلار کاغذی و یا به طور الکترونیکی و به صورت کارت های اعتباری، پی پال و غیره باشد. دولت عرضه آن را کنترل میکند و میتوان با استفاده از آن مالیات خود را پرداخت کرد.

ارز رمزنگاری شده یک وجه رایج نیست و از طرف دولت و یا بانک پشتیبانی نمیشود. (این ارز غیرمتمرکز و جهانی است.) شکل آن بیشتر شبیه اعتبار بانکی است که در بانک وجود دارد. (این ارز دیجیتال است اما توسط بانک و یا دولت پشتیبانی نمیشود.) یک الگوریتم عرضه ی آن را کنترل میکند و شما می توانید با ارز رمزنگاری شده خرید کنید اما نمیتوانید با آن مالیات بپردازید. (و البته که باید برای آن هم مالیات بپردازید.)

تفاوت ارز رمزنگاری شده با پول فیات

قانون سکه ی سال ۱۹۶۵، به طور خاص، بخش ۳۱ امریکا ۵۱۰۳ با عنوان پول رایج می گوید: سکه و ارز امریکا (از جمله اسکناس های ذخیره شده فدرال و اسکناس های منتشر شده از بانکهای ذخیره فدرال و بانکهای ملی) پول رایج قانونی برای کلیه بدهی ها، عوارض عمومی، مالیات ها و حقوق، هستند.

برای اهداف مالیاتی فدرال، پول مجازی هم به عنوان دارایی محسوب می شود. اصول مالیاتی عمومی قابل اعمال در معاملات ملکی در معاملات ارز مجازی هم اعمال می شود.

در مواقع تورم زیاد، مردم باید بتوانند ثروت خود را به واحدی با ثبات بیشتر تبدیل کنند و یا با پایین آمدن ارزش پول فیات، سرمایه ای عظیم را از دست بدهند. اینجا ارزش ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین مشخص میشود. از آنجا که هیچ بانک مرکزی یا دولتی برای تغییر سیاست پولی بیت کوین وجود ندارد، این ارز دیجیتال به عنوان فرار از پول متمرکز به کار میرود و می تواند کمکی به سیاست های پولی ضعیف باشد.

با اینکه امروزه به خاطر تراکنش های طولانی مدت و نوسانات زیاد بیت کوین هنوز این نقش را ندارد، اما ممکن است که در آینده ای نزدیک و به خاطر تورم زیاد، مردم همه ی دارایی خود را تبدیل به بیت کوین کنند، همانگونه که امروزه همگی در پی خرید طلا هستند. تا زمانی که بیت کوین به ثبات برسد و قیمتش ثابت شود، سکه های باثبات دیگری مانند تتر،همچنان ارزشمند خواهند ماند. از آنجا که تتر به دلار امریکا متصل است، روشی کارآمد برای کسانی است که از تورم رنج میبرند و به دنبال ارزی باثبات و دولتی میگردند.

پول یا ارز فیات چیست؟

پول فیات به واحد پولی گفته می‌شود که دولت‌ها آن را منتشر می‌کنند، اما پشتوانه فیزیکی (مانند طلا ، نقره) ندارد.

به گزارش ایبِنا، ارز فیات یا پول بی‌پشتوانه مانند دلار آمریکا، در واقع یک پول قانونی است که ارزش خود را از دولت صادرکننده‌اش می‌گیرد و برخلاف پول کالایی، ارزش آن به یک کالای فیزیکی بستگی ندارد. فیات از واژه لاتین به همین نام و به معنی «بگذارید انجام شود» گرفته شده‌ است. دولتی که پول فیات را چاپ می‌کند، عامل تعیین‌کننده در ارزش آن است و در حال حاضر بسیاری از کشورها از سیستم ارز فیات برای خرید کالا، خدمات، سرمایه‌گذاری و سپرده‌گذاری استفاده می‌کنند. این سیستم پولی در واقع جایگزین استاندارد طلا و پول کالایی شده است.

در واقع پول فیات (Fia Cu e cy) به واحد پولی گفته می شود که دولت‌ها آن را منتشر می‌کنند اما پشتوانه فیزیکی (مانند طلا، نقره) ندارد. ارزش این نوع پول به‌جای آنکه وابسته به ارزش ذاتی دارایی‌هایی استفاده از ارز فیات در دنیای مدرن دیگر به‌عنوان پشتوانه باشد، ناشی از ارتباط بین میزان عرضه و تقاضا است.

متخصصین حوزه مالی و اقتصاددانان در حمایت از ارزهای فیات هم عقیده نیستند. مدافعان و مخالفان آن مزایا و معایب زیر را برای ارزهای فیات مطرح می‌کنند:

کمیابی (Sca ci y): پول‌ فیات از کمیابی کالا یا دارایی فیزیکی مانند طلا تاثیر نمی‌پذیرد.

هزینه: خلق پول فیات از نظر اقتصادی نسبت به پول کالایی به‌صرفه‌تر است.

واکنش‌پذیر: پول فیات این قدرت را در اختیار دولت و بانک مرکزی قرار می‌دهد که نسبت به بحران‌های اقتصادی انعطاف کافی را داشته باشند.

مبادلات بین‌المللی: ارزهای فیات توسط تعداد زیادی از کشورها در سرتاسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرند. این باعث ارائه فرم قابل قبولی از پول برای مبادلات تجاری شده است.

راحتی: برخلاف طلا، پول فیات به ذخایر فیزیکی که نیازمند نگهداری، محافظت، نظارت و دیگر امور هزینه‌زا باشد، نیست.

نبود ارزش ذاتی: ارزهای فیات فاقد ارزش ذاتی هستند. این به دولت‌ها امکان «خلق پول از هیچ چیز» را می‌دهد که می‌تواند به ابرتورم و در نهایت سقوط سیستم اقتصادی یک کشور منجر شود.

سابقه تاریک: از نظر نمونه‌های تاریخی، پیاده‌سازی سیستم‌ ارزی فیات معمولاً به سقوط نظام‌های مالی ختم شده است که بیانگر خطرناک بودن استفاده از این سیستم پولی است.

پول یا ارز فیات (Fia Cu e cy) چیست؟

تنها مشابهت بین ارز فیات و ارز دیجیتال در نداشتن پشتوانه فیزیکی آن‌هاست. در حالی که ارز فیات توسط دولت‌ها و بانک‌های مرکزی کنترل می‌شود، ارزهای دیجیتال ماهیت غیرمتمرکزی دارند.

تفاوت آشکار این دو سیستم پولی، در نحوه ایجاد پول‌های جدید در هر یک از آن‌هاست. بیت کوین به عنوان نمونه برتر ارزهای دیجیتال، در مقایسه با پول‌های فیات که در کنترل بانک‌هاست و اساساً می‌توانند بدون هیچ پایه و اساسی به وجود آیند، عرضه و تعداد سکه محدودی دارد.

به عنوان شکل دیجیتالی پول، ارزهای دیجیتال هیچ قرین فیزیکی ندارند و به هیچ مرزی محدود نمی‌شوند. علاوه بر این، تراکنش‌ها در ارزهای دیجیتال برگشت‌ناپذیر است در حالی که در ارزهای فیات اینگونه نیست.

لازم به اشاره است که بازار ارز دیجیتال دربرابر بازارهای سنتی و مبادلات ارزی بسیار کوچکتر و پرنوسان‌تر است. این یکی از دلایلی است که مانع از فراگیر شدن و پذیرش گسترده این ارزها در عرصه بین‌المللی شده است. اما با رشد بازار ارزهای دیجیتال، به احتمال زیاد نوسان آن نیز کمتر و کمتر خواهد شد.

برچسب: hold

بیت کوین و اتریوم در شاخص تمامی صندوق های سرمایه گذاری رمزارز جز کم ریسک ترین رمزارزها به حساب می آیند.

داده های Delphi Digital نشان میدهند که نگه داشتن بیتکوین و اتریوم سود بیشتری نسبت به سرمایه گذاری در سایر پول های دیجیتال داشته اند و این رویه رو به رشد و ادامه دار خواهد بود.

اما فراتر باید برویم، طبق تحلیل ها سرمایه گذاری در بازارهای بورسی و اوراق بهادار در دو دهه گذشته در بالاترین سطح بازدهی خود بوده اند. اما با این حساب باز هم خبرگان بازار نسبت به خرید تک سهم از یک شرکت را اکیدا کار درستی نمیدانستند و برای جبران خطرات ریزش احتمالی پیشنهاد سبد سهام را میدادند.

اما در مورد رمزارزها، درسته که نگرانی های زیادی درمورد امنیت، اینده و نحوه ی برخورد حاکمیت ها با این پدیده ی جدید هزاره ی سوم وجود دارد. اما بی شک بعد از پدید آمدن این موضوع نمیتوان از شیوع و گسترش آن جلوگیری کرد.

سرمایه گذاری برروی بیتکوین طبق داده های DeFi (مرکز اقتصاد غیرمتمرکز) میتواند یکی از بهترین منابع درآمدزایی در دوسال آینده باشد.

اما سوال مهم تر اینجاست، سرنوشت رمزارزهای بعد از تبدیل شدن به یک ارز مبادله ای چه خواهد شد؟

ارز دیجیتال چه خواهد شد؟

تا به امروز خیلی از افراد از ارزهای دیجیتال برای طی کردن راه های صدساله در یک شب استفاده کرده اند.

اما در اینده ای نه چندان دور معادلات دنیای مدرن با امروز بسیار تفاوت خواهد کرد و رمزارزهای حکومتی و یا جهانی جای خود را با پول های به اصطلاح فیات عوض خواهند کرد، و طبیعتا به دلیل قرارگرفتن رمزارزها در زنجیره ی بلوک امکان ایجاد تورم به صفر نیل خواهد کرد و ارزش گذاری بر اساس رمزارزها صورت خواهد پذیرفت. در آن زمان رمزارزها تلورانس کمتری از نظر ارزش پیدا خواهند کرد.

در نتیجه بهتر است بدانید دیر یا زود رمزارزها از یک موجودیت سرمایه افرین و زایشی تبدیل به یک ارز مبادله خواهند شد.

اینکه دقیقا چه زمانی این اتفاق رقم بخورد، و یا کلا رمزارزهای به مانند سایر فناوری های پدید آمده و محو شده در طول تاریخ به زباله دان تاریخ بپیوندند به تصمیماتی گره خواهد خورد در لایه ی بالایی قدرت توسط حکام و صاحبان قدرت در دنیا میگیرند.

سیدمحمدمهدی متولیان/ کوبکس

رمزارزهاتون رو نگه دارید

بیت کوین و اتریوم در شاخص تمامی صندوق های سرمایه گذاری رمزارز جز کم ریسک ترین رمزارزها به حساب می آیند.

داده های Delphi Digital نشان میدهند که نگه داشتن بیتکوین و اتریوم سود بیشتری نسبت به سرمایه گذاری در سایر پول های دیجیتال داشته اند و این رویه رو به رشد و ادامه دار خواهد بود.

اما فراتر باید برویم، طبق تحلیل ها سرمایه گذاری در بازارهای بورسی و اوراق بهادار در دو دهه گذشته در بالاترین سطح بازدهی خود بوده اند. اما با این حساب باز هم خبرگان بازار نسبت به خرید تک سهم از یک شرکت را اکیدا کار درستی نمیدانستند و برای جبران خطرات ریزش احتمالی پیشنهاد سبد سهام را میدادند.

اما در مورد رمزارزها، درسته که نگرانی های زیادی درمورد امنیت، اینده و نحوه ی برخورد حاکمیت ها با این پدیده ی جدید هزاره ی سوم وجود دارد. اما بی شک بعد از پدید آمدن این موضوع نمیتوان از شیوع و گسترش آن جلوگیری کرد.

سرمایه گذاری برروی بیتکوین طبق داده های DeFi (مرکز اقتصاد غیرمتمرکز) میتواند یکی از بهترین منابع درآمدزایی در دوسال آینده باشد.

اما سوال مهم تر اینجاست، سرنوشت رمزارزهای بعد از تبدیل شدن به یک ارز مبادله ای چه خواهد شد؟

ارز دیجیتال چه خواهد شد؟

تا به امروز خیلی از افراد از ارزهای دیجیتال برای طی کردن راه های صدساله در یک شب استفاده کرده اند.

اما در اینده ای نه چندان دور معادلات دنیای مدرن با امروز بسیار تفاوت خواهد کرد و رمزارزهای حکومتی و یا جهانی جای خود را با پول های به اصطلاح فیات عوض خواهند کرد، و طبیعتا به دلیل قرارگرفتن رمزارزها در زنجیره ی بلوک امکان ایجاد تورم به صفر نیل خواهد کرد و ارزش گذاری بر اساس رمزارزها صورت خواهد پذیرفت. در آن زمان رمزارزها تلورانس کمتری از نظر ارزش پیدا خواهند کرد.

در نتیجه بهتر است بدانید دیر یا زود رمزارزها از یک موجودیت سرمایه افرین و زایشی تبدیل به یک ارز مبادله خواهند شد.

اینکه دقیقا چه زمانی این اتفاق رقم بخورد، و یا کلا رمزارزهای به مانند سایر فناوری های پدید آمده و محو شده در طول تاریخ به زباله دان تاریخ بپیوندند به تصمیماتی گره خواهد خورد در لایه ی بالایی قدرت توسط حکام و صاحبان قدرت در دنیا میگیرند.

چرا ارزهای دیجیتال به وجود آمدند و چرا به آنها نیاز داریم؟

چرا ارزهای دیجیتال به وجود آمدند و چرا به آنها نیاز داریم؟

چرا ارزهای دیجیتال به وجود آمدند و چرا به آنها نیاز داریم؟

در این مطلب قصد داریم تا سرگذشت پول را با هم بررسی کنیم با ما همراه باشید

پول چیست ؟

تعریف پول: هر چیزی که بتوان آن را با کالا و خدمات مبادله کرد و همچنین به عنوان معیاری برای ارزیابی آنها قرار گرفت. برای درک بهتر معنای پول باید به 7000 سال قبل یعنی 5000 سال قبل از میلاد برگردید. زمانی که کل جمعیت انسان حدود 40 میلیون نفر بود. در آن زمان معاوضه رایج بود. مبادله مانند تجارت است. شما کالاها و خدمات خود را با کالاها و خدمات دیگری که نیاز دارید مبادله می کنید. اگر یک کشاورز ذرت به گوشت نیاز داشته باشد، سعی می کند با یک کشاورز یا فروشنده مذاکره کند و در ازای گوشتی که دریافت می کند، ذرت خود را عرضه می کند. مشکل این است که توافق بر سر میزان ذرت یا گوشت در این گونه معاملات مشکل است، زیرا قیمت یا نرخ ارز مشخصی تعیین نشده است. مشکل دیگر عدم تمایل یکی از طرفین به مبادله کالای دیگر است. به عنوان مثال، اگر یک کشاورز به ذرت خود نیاز نداشته باشد، گوشت مورد نیاز خود را دریافت نخواهد استفاده از ارز فیات در دنیای مدرن استفاده از ارز فیات در دنیای مدرن کرد. بنابراین، ما به چیزی ارزشمند نیاز داریم که دامدار مشتاق به دست آوردن آن باشد.

بسیاری از فرهنگ ها در سراسر جهان شروع به استفاده از ابزاری به نام “پول کالایی” کرده اند. پول کالایی در واقع شیئی است که ارزش عملی دارد و می توان از آن به عنوان واسطه مبادله استفاده کرد. به عنوان مثال، به دانه ها، نمک یا تنباکو فکر کنید. کشاورزان موافقت کردند که از این کالاها به عنوان پرداخت استفاده کنند. کشاورزان به جای استفاده از مبادله، کالاهای مورد نیاز خود را با عرضه پول کالا به دست می آوردند و در طرف دیگر معامله، فروشنده می توانست از آن پول کالا برای خرید آنچه می خواست استفاده کند. . به این ترتیب مشکل عدم تمایل خریدار به دریافت کالای پیشنهادی (مانند ذرت) توسط خریدار را برطرف کرده ایم. یک کشاورز ذرت می تواند مقدار مشخصی بذر را به دامدار دهد تا گوشت مورد نیاز خود را تهیه کند. اما مشکل دیگری در استفاده از پول کالا وجود داشت: بیشتر این پول کالایی فاسد شدنی بود و ذخیره آن را برای فروشنده یا خریدار مشکل می کرد. علاوه بر این، این ارزها ارزش خود را به خوبی حفظ نکرده اند. از سوی دیگر، تطبیق ارزش کالاها و خدمات مختلف با پول کالا نیز بسیار دشوار بود. زمانی که جوامع مختلف با این چالش ها مواجه شدند، برای اولین بار از اشیاء فلزی به عنوان ارز استفاده شد. فلزات دارای خواص مثبتی مانند ماندگاری بالا، تقسیم آسان، قابلیت حمل آسان و… هستند، اما از آنجایی که تعیین ارزش یک قطعه فلز (مانند طلای خام) دشوار بود، شرکت های قدیمی قدمی به جلو برداشته اند. حدود 700 ق.م. قبل از میلاد، لیدی ها برای اولین بار در جهان سکه های استاندارد ساختند. پس از آن سایر کشورهای جهان نیز سکه های خود را با ارزش مشخص منتشر کردند. بنابراین، از آنجایی که ارزش هر سکه مشخص بود، اکنون به راحتی می توان ارزش کالاها و خدمات را مقایسه کرد. از آنجایی که لیدیا اولین مردمی بود که ارز مشترک ایجاد کرد، توسعه تجارت برای آنها بسیار سریع پیشرفت کرد و آنها به سرعت به یکی از ثروتمندترین امپراتوری های آسیای صغیر تبدیل شدند. ضرب المثل انگلیسی “Rich as Crosus” در واقع به آخرین پادشاه لیدیا اشاره دارد که اولین سکه طلای جهان را ضرب کرد.

ارزش این سکه ها در ابتدا بسیار بالا بود. برای ضرب این سکه ها اغلب از فلزات گرانبها و بسیار خالص مانند طلا یا نقره استفاده می شد. اما با گذشت زمان، شرکت های دیگر در سراسر جهان از فلزات ارزان قیمت برای ضرب سکه استفاده کردند. در عین حال ارزش اسمی سکه ها را بالا نگه داشتند. این سکه های جدید، اگرچه ارزش ذاتی به عنوان سکه های طلا نداشتند، اما با توجه به اعدادی که روی آنها درج شده بود، ارزشمند تلقی می شدند. در قرن یازدهم، چین با معرفی پول کاغذی، توسعه کاغذ را وارد مرحله جدیدی کرد. مقایسه ارزش کالاها و خدمات با ارز موجود در حال حاضر حتی آسان تر بود. این کاغذ به خودی خود ارزشی نداشت، بلکه ارزش مشخصی را نشان می داد. حالا چیزی به نام «پول نماینده» داریم. البته تکامل واحد پول در تمام نقاط جهان به یک شکل صورت نگرفت. برای مثال اروپایی ها تا قرن شانزدهم به استفاده از سکه ادامه دادند. اما با ساده سازی محاسبه ارزش و تجارت که توسط پول کاغذی ایجاد شد، بسیاری از نقاط جهان به زودی شروع به استفاده از این نوع ارز کردند. اما در مدت زمان کوتاهی، سایر نقاط جهان نه تنها با مفهوم پول کاغذی سازگار شدند، بلکه با انجام اصلاحات لازم، پول کاغذی بهتری را توسعه دادند. به این ترتیب روی اسکناس های چین شعارهایی مبنی بر «جعلان سر بریده می شود». «ایمان به خدا» بود. در اسکن دلار آمریکا تغییر کرد.

پول نماینده توسط طلا در بانک ها پشتیبانی می شد و خیلی زود دولت ها قول دادند که با این نوع پول مردم می توانند مقادیر معینی از طلا یا نقره را بازخرید کنند. به عنوان مثال، مردم می توانند یک پوند (حدود 0.5 کیلوگرم) نقره استرلینگ با یک اسکناس قدیمی استرلینگ دریافت کنند. در بیشتر قرن 19 و اوایل قرن 20، بیشتر ارزها معرف ارزش بودند و ارزش آنها بر اساس استاندارد طلا بود. در دنیای مدرن امروزی، ارزها دیگر پشتوانه طلا ندارند. در سال 1971، ریچارد نیکسون، رئیس جمهور وقت آمریکا، دلار آمریکا را از طلا جدا کرد و به زودی در سایر نقاط جهان این اتفاق افتاد. در حال حاضر ارزش یک پول رایج به عرضه دولت و تقاضای عمومی بستگی دارد. پول همانطور که می دانیم در واقع یک نظم اجتماعی است که دیگر توسط اشیا (مانند فلزات گرانبها) یا کالاها (مانند دانه ها و تنباکو) پشتیبانی نمی شود، و ارزش آن توسط دولت تعیین می شود. . بنابراین، ما اکنون در عصر پول فیات زندگی می کنیم.

پول ، ارز دیجیتال و کارایی آنها

دلار آمریکا را مثال بزنیم. اول اینکه این ارز به شما امکان ذخیره ارزش را می دهد، زیرا تقریبا مطمئن هستید که ارزش آن در طول زمان کاهش قابل توجهی نخواهد داشت. در مورد پول فیات، این اعتماد در واقع به میزان اعتماد عمومی به دولت بستگی دارد. بولیوار ونزوئلا، که تورم بیش از 350000 درصد را در سال 2019 تجربه کرد، نمونه بارز شکست یک ارز فیات در حفظ ارزش خود است. روش پرداخت نیز کاملاً واضح است. دلار آمریکا را می توان برای خرید انواع کالاها و خدمات مورد استفاده قرار داد زیرا طرفین معامله در سراسر جهان بر سر ارزش آن توافق کرده اند. در نهایت، واحد ارزش یکی دیگر از ویژگی های مهم است که به اعضای جامعه اجازه می دهد کالاها و خدمات خود را بر اساس ارزش دلار آمریکا قیمت گذاری کنند.